No sleep till Brooklyn- Beastie Boys

19 september 2022 - De Heen, Nederland

We bereiken Grimsby nog net op tijd. Ik roep de sluiswachter van het Fish Dock op via de marifoon. Hij antwoord dat ik gelijk kan invaren. Echter even later hoor ik de sluiswachter via de marifoon roepen “you’re going to the wrong dock!” Ik draai snel om en minder vaart om de kaart nogmaals te bestuderen. Als ik om me heen kijk zie ik de sluiswachter al zwaaien vanaf de sluis. Kijk dat helpt. We varen de sluis in en krijgen voor en achterlijnen toegeworpen van 6 mtr boven ons. We passen nauwelijks in de sluis en de boot is lastig op zijn plaats te houden met die lange lijnen. We moeten even wachten op een tweede zeiler die ook naar binnen wil. Zodra hij bij ons langszij vastgemaakt heeft gooit de sluiswachter de deur dicht en wordt het rustiger met de golven en wind. Even later worden we vier meter hoger in het Fish Dock uitgespuugd. We meren aan op de gastensteiger van de Marina en ik ga ons aanmelden bij de berthmaster die ook gelijk de “pen” , de kosten voor het schutten, afrekent. 

In het clubhuis zie ik Charles de derde zijn handtekening zetten. 

Nadat we de volgende dag inkopen gedaan hebben en de vergane glorie van Grimsby bekeken hebben gooien we de trossen weer los voor de laatste etappe terug naar de Oosterschelde. Een kleine 200 zeemijl varen. Naar schatting gaan we daar ca 40 uur over doen. Dat worden dus twee nachten en een dag varen. 

We vertrekken 6 uur ‘s avonds met hoog tij en gaan op ‘free flow’ ( beide deuren staan een uur voor en na hoogwater open) door de sluis. We kruisen de Humber af richting zee. Tegen de tijd dat we op zee aankomen is de zon onder. Het is springtij dus even later komt de maan op om ons een beetje bij te schijnen en gaan we weer het 4 uurs wachtensysteem in.  De tweede nacht moeten we de Eurogeul naar Rotterdam passeren. Daar is het een komen en gaan van  schepen en spannend of die zeereuzen je wel gezien hebben. Sommigen proberen nl zo kort mogelijk voor of achter je langs te sturen. Je vraagt je af waar dat voor nodig is, de zee is toch groot genoeg? Margaretha komt ook even kijken net op het moment dat ik de motor start om te voorkomen dat we overvaren worden door een tanker. “Zie jij iets dat ik niet zie?” vraagt Margaretha terwijl ze nachtblind in het duister tuurt en kennelijk de tanker die recht op ons afkomt niet waarneemt. “Ik denk het wel” zeg ik terwijl ik nog een beetje gas bijgeef. 

Om 6 uur in de ochtend , 36 uur nadat we vertrokken zijn uit Grimsby meer ik singlehanded af in de Roompotsluis. Margaretha doet lekker of ze niets merkt en blijft lekker op een oor liggen. Een half uurtje later gooi ik het anker uit in de betonhaven en na nog even van de mooie zonsopgang en stilte genoten te hebben duik ik ook mijn kooi in voor een paar uurtjes welverdiende slaap. 

Rond de middag gaan we weer anker op voor de laatste etappe naar onze thuishaven ‘de Vlije’ bij Benedensas. 

Het was weer een mooie zeiltocht!

Ahoy!

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl