Op naar møn

Maandag 10 augustus

vandaag beginnen we aan de overtocht van zweden naar møn in denemarken. Waar we de afgelopen dagen te weinig wind hebben, hebben  we nu meer dan voldoende wind. We varen rond een uurtje of 10 uit richting denemarken. We beginnen met de gennaker op maar al snel blijkt deze te groot te zijn voor deze wind daarom halen we hem maar naar beneden. We gaan verder met ons grootzeil op en het fok uit. We lopen goed aan en varen rond de 7 tot 8 knopen. Gedurende de dag neemt de wind gestaagd toe tot 20 knopen met wind vlagen van 25 knopen.  We zetten nog een rif in het zeil, hiermee maken we het zeil kleiner, en rollen het fok in. Hierdoor zeilen we nog maar met 1 zeil desondanks doet dit niets af aan de snelheid. 

Ook de golven nemen toe en zwellen aan tot ongeveer 1,5 meter met zo nu en dan een grotere er tussen.  Omdat de golven van achteren komen geeft dit een erg onrustige koers en de stuurautomaat weet zich geen raad met deze zee. We dus zullen we zelf moeten sturen. Het is intensief zeilen, we moeten constant op de golven letten maar dit maakt het ook leuk. Zo nu en dan lukt het een golf goed te pakken en surf je, met een boot van 5 ton de golven af. Hierdoor boeken we ook de top snelheid van de dag van 11,5 knopen. 

Rond 9 uur lopen we Klintholm havn binnen op mon, we zoeken het havenkantoor die dicht blijkt te zijn maar Ijsbrand heeft wel een leuke kroeg gevonden. Hier komen we nog andere Nederlanders tegen en vergaren bij hun informatie over de kliffen van mon die wij al hebben gezien van uit zee..

kliffen van møn

De nederlanders van gisteren hebben ons verteld dat we geen fietsen kunnen huren maar wel met dus bus kunnen. Wij staan dus optijd op om de bus optijd te pakken. Helaas blijkt de bus alleen maar om 2 uur te rijden en gaat daarna niet meer terug. DIt wordt dus terug lopen naar de boot. Eerst maar naar de kliffen, om 5 minuten voor 2 staan wij braaf te wachten op het bus station alleen het kaartje voor de bus ontbreekt nog. Wij hopen vurig dat we in de bus kunnen betalen met de pinpas want deensekronen hebben we niet op zak. De norse buschaufeur zegt net iets te agresief door de intercom: ‘because of corona tourists don’t need to pay.’ Verbaasd door deze reactie gaan wij maar zitten, evenlater biedt hij zijn excuses toch maar aan, ook via de intercom. 

Aangekomen bij de kliffen scoren we eerst wat eten voordat we de langste trap(147meter) van Denemarken afdalen. Onder aangekomen kunnen we de kliffen van beneden aanschouwen. Door de wind is er hoog water waardoor het voetpad telkens door de golven wordt opgeslokt. De truc werd om tussen de golven door snel naar het volgende droge stuk te sprinten. Dit had de ene keer meer succes dan de andere keer. Om terug omhoog te komen klimmen we de een na hoogste trap van denemarken. 

De bus rijdt echt niet meer dus lopen we de 6 kilometer naar huis. Na het eten gaan we lekker op het strand bij een kampvuurtje de dag evalueren.