Komt goed, pappa

Aan het eind van de ochtend vertrekken we uit Loch Hourn, we hebben de wind uit het zuidwesten dus we zullen veel opkruisen. Maar we zijn blij dat het waait en dus heisen we de zeilen. Tobermory, dat is waar we die avond zullen verblijven. We hebben naast wind tegen ook stroom tegen, en er valt regelmatig een buitje uit de lucht. Bij het eerste buitje zei mijn vader al: "je redt het wel  hè," en was maar naar binnen gegaan. Dan zit ik alleen in de regen. Maar ik heb een lekker zeilpak, dus ik hou het nog wel even vol. Ik kom nog wat andere bootjes tegen die ook aan het zeilen zijn. En met een daarvan vaar ik nog een flinke tijd samen, totdat zij de moter starten en de zeilen laten zakken. Na een goede 12 uur varen, en met ongeveer 50 zeemijlen achter de rug, komen we aan in Tobermory. Het is dan inmiddels tegen twaalven en de stijger is vol. Balen, dan maar aan een meerboei. We horen muziek uit een kroeg komen en gaan dus even een kijkje nemen. Met onze zeilpakken nog aan stappen we in de dinghy en roeien naar de kant. De Schotten kijken ons aan alsof we van Mars komen. In middels zijn we bij de kroeg aangekomen en er speelt een leuke liveband. Drie ouwe rakkers, die zich nog erg jeugdig voelen, rocken het dak van de tent. Wij zijn eerst nog een half uur bezig met onze zeilpakken uitdoen, en bij gebrek aan beter gaan we maar op de kaplaarzen. We bestellen twee pinten bier en krijgen nog een monster van een ander biermerk erbij. "Deze is goedkoper, en misschien proef je het verschil niet," zegt de barman. Wij proeven, en vinden het eigenlijk nog lekkerder dan het andere bier. Het blijkt dat wij niet de enige zijn op de laarzen. Naast ons staan drie andere ook met hun kaplaarzen te dansen. "Been sailing out today?" vraagt hij. We zeggen dat we van Loch Hourn zijn gekomen. Blijkbaar hadden ze ook nog een vierde persoon maar die lag saai al te slapen. We drinken nog een paar pilsjes, en dan springt het ligt aan. "Closing time!" roept de barman. Ik vraag nog aan de andere of ze nog zin hebben om bij ons aan boord te komen. Mijn vader kijkt me al hoofdschuddend aan. "Komt goed pappa," zeg ik, maar de Schotten lijken toch liever naar hun eigen boot te gaan. En wij vertrekken in onze dinghy weer naar onze boot.