Should I stay or should I go - The Clash

Na eens goed naar het weer gekeken te hebben besluiten we eerder weg te gaan. Het oorspronkelijke plan was om zondag de 14e Na eens goed naar het weer gekeken te hebben besluiten we ineens eerder weg te gaan. Het oorspronkelijke plan was om zondag de 14e te vertrekken maar door gebrek aan wind die dag gaan we eerder. Dit betekent dat we een goede ruime, of zelfs halve wind kunnen bezeilen tot Grimsby. We worden naar de boot gebracht door de moeder van IJsbrand en de vriendinnetjes komen ons ook mee uitzwaaien.

De eerste etappe van de reis brengt ons naar de Roompotsluizen, een klein tochtje van z'n 6 uur inclusief alle sluizen en bruggen. Onderweg kunnen we lekker genieten van de prachtige Nederlandse zomer en er is zelfs nog tijd om te zwemmen. Altijd fijn om zo rustig te kunnen beginnen. Onderweg naar de Roompot sluizen bekijken we hoelaat we precies aan de oversteek gaan starten. Na wat gezoek en overleg is de kogel door de kerk, tijd van vertrek: 02:30 in de nacht. Voor anker bij de sluis in de buurt besluiten we de boot op te ruimen als voorbereiding voor de overtocht. Na een luide plons stappen Joost, IJsbrand en ik geschrokken aan dek en zien Paul betreurd omhoog komen. Paul zou Paul namelijk niet zijn als hij tijdens het opruimen niet alweer zijn (nieuw gekochte) zonnebril in het water zou laten vallen. Hij sprong er nog achteraan, maar de zonnebril was al te ver gezonken om op te duiken.

Bij de Roompotsluizen komt de vader van IJsbrand nog even langs, want IJsbrand zou IJsbrand niet zijn als hij niet wat spullen zou zijn vergeten en die komen op deze manier toch nog aan boord(thanks Pieter!!). "Waarom varen we nu niet gewoon al uit?" Vragen we ons hardop af. Het gezamenlijke antwoord is "ach, waarom ook niet, iedere mijl gevaren is er ééntje meer dan als we niet vertrekken" Vijf minuten later liggen we dus toch met goede moed in de sluis, volgende halte: Grimsby.

De zee is zoals de Noordzee betaamt "in de war" maar het kan veel erger dus we zijn blij. De wind is goed, we varen eerst noordelijk richting Rotterdam om het verkeersscheidingsstelsel over te steken. Een verkeersscheidingsstelsel is een soort snelweg voor vrachtschepen, dus opletten geblazen. Zodra we er overheen zijn zetten we koers en zeilen we verder de nacht in. Wat doen we nou eigenlijk op de boot bij zo'n lange oversteek? Dat ligt natuurlijk deels aan het weer, bij zwaar weer zijn we vooral bezig met zeilen. Maar het mooie weer dat we nu hebben doen we echt van alles. Een nieuwe hobby tijdens het zeilen is kruiswoordraadsels, als gezelschapsspel. En ja, dat gaat zoals je denkt: er wordt veel heen en weer geroepen tot iets daadwerkelijk past. Gedurende de nacht slapen we in wachten, twee man gaan minimaal 4 uur slapen en twee anderen varen. Na de 4 uur wisselen we.

Zaterdag om 12 uur 's middags komen we aan in Grimsby. Dit is te vroeg, of te laat, maar het resultaat is dat we de haven niet in kunnen want het is laag water. Hierdoor moeten we 4 uur wachten. Op de plek waar we lagen te wachten (de dockingsplaats voor ferries) werden we op een niet zo vriendelijke manier weggestuurd, dus terug het water op dan maar en later terug naar de haven. Joost zou Joost niet zijn als hij niet als eerste, afgeleid van de puzzels die wij op recordsnelheid invulden, dolfijnen spotte! Ze zwommen even om de boot heen en we hebben een tijdje naar de rugvinnen kunnen kijken die zich verder van ons verwijderden.

Na het lange wachten voor we eindelijk de haven in konden waren we dan toch eindelijk de sluis door; we zijn er!! In de harbor club worden we door een local getrakteerd op onze eerste pint in Engeland, dat smaakt goed!