Rotsklimmen

Na een gezellige avond uit eten met de ouders van IJsbrands en een goede nacht slapen gingen we aan onze eerste zeil tocht beginnen. We vertrokken vanuit Fjällbacka zonder een duidelijk doel in ogen, we wilden gewoon zeilen. Met een licht briesje in de zielen manoeuvreerde we door het labyrint van hogen rotsen die verticaal uit het water schoten. Door deze rotsen was de wind onvoorspelbaar en was het lastig zeilen. Na een paar uur besloten we ons allemansrecht te gebruiken en we zochten een mooie rots uit om aan te overnachten. We vonden een flink eiland met een grondanker al in de rotsen. Het was vanaf de boot een vrij lastige klim omhoog langs de metershoge rotswand. We hingen een lijn langs de wand te hangen om de klim iets gemakkelijker te maken. Het was warm, dus we dachten dat het een goed idee was om te gaan zwemmen in het super heldere en warme water. Nadat we allemaal een paar keer van mooie rotsen het water in gesprongen waren vonden het leuk omhet eiland te verkennen. IJsbrand die in zijn element was sprong als een berggeit op zijn blote voeten het eiland rond. Nadat we een aantal keer rond het eiland waren gelopen en alle pieken beklommen hadden zochten we een mooie plek om een kampvuur te maken. Toen we eenmaal de perfecte plek tegen kwamen vonden we het enige stuk afval wat we gezien hadden in Zweden. Een vork, die perfect was om onze knakworsten mee te eten nadat we die opgewarmd hadden in het vuur. Toen al het bier op was en alle knakworst en geknakt waren besloten we terug te gaan en de rotsen af te dalen 
in het donker.